woensdag 28 juni 2006

Een verhaal vertellen


Vanavond heb ik eindelijk 'Alles is verlicht' van Jonathan Safran Foer uitgelezen. Niet dat het moeilijk las of niet interessant was. Het is denk ik gewoon een boek dat je moet lezen zoals je hele goede wijn moet drinken: langzaam en nadenkend en niet met slokken tegelijk. Dit boek is in de eerste plek bijzonder door zijn vorm: brieven die geschreven zijn door een Oekraïener die steeds struikelt over zijn Engels. Romanfragmenten van een Joodse Amerikaan. En verhalende stukken van opnieuw de Oekraïner. Dat alles chronologisch volledig door elkaar gehusseld. Het ene moment hilarisch, het andere moment ontroerend of inktzwart, want het gaat onder andere over vernietiging van Joodse dorpen in de Oekraïne door de nazis. Ik heb net de laatste bladzijde gelezen, het boek dicht gedaan, weer open, nog weer wat gelezen, geprobeerd erover na te denken en geconcludeerd dat het zo'n boek is waarvan je weet dat er net niet helemaal met je pet bij kan. Je weet dat er meer in zit dan je eruit kan halen. (De schrijver heeft filosofie gestudeerd aan Princeton; ik niet). Maar dat geeft ook de mogelijkheid om zelf te bepalen waar het verhaal om draait. In eerste instantie is het wat mij betreft dat alles draait om de manier waarop je een verhaal vertelt. En daarin is deze schrijver heel erg goed.
Het boek is trouwens verfilmd, met hobbit Frodo in de hoofdrol. Wil ik niet zien. Kan alleen maar tegenvallen.

donderdag 22 juni 2006

The Sims 2: vaarwel lieve laptop


Nelly wordt zaterdag 31 jaar. Een zin waar ik niet te lang over na wil denken en dus gaat dit stukje niet over oud worden (of zijn), maar over haar cadeau en de peilloze diepte waarin ik mezelf daarmee ga storten. Want ze krijgt The Sims 2. Maakte ons huwelijksbootje na deel 1 al zwaar slagzij, deze keer heb ik het reddingsvest al aan en ben ik klaar om het schip te verlaten. Want The Sims maakt huiveringwekkende krachten los in Nelly. Zonder besef van honger, dorst, tijd of omgeving gaat ze op in haar spel. Soms keert ze even terug op aarde. Bijvoorbeeld om te melden dat ze een nieuwe baan heeft. Net als ik dan wil vragen of het maatschappelijk werk haar niet meer beviel, komt er dan weer zo'n afwezige blik in haar ogen en weet ik dat The Sims haar weer roepen. Afijn. De laptop ben ik de komende tijd kwijt.

woensdag 14 juni 2006

Koert spreekt z'n talen

Jaja, dat is Koert die daar naar buiten komt. Met in zijn kielzog Rodney Butts en Dewayne Johns. Twee van de betere Amerikaanse basketballers die ooit de Orca's kleuren in de Eredivisie hebben verdedigd. Voor een VPRO-programma ergens in de jaren tachtig liet vuurtorenwachter Koert Bakker ze de vuurtoren zien. De beleefde Butts (keurige middle class opvoeding) stelt quasi geïnteresseerde vragen. DJ heeft hoogtevrees en komt niet verder dan de deur. Koert etaleert ondertussen zijn grote kennis van het Engels, Nederlands, Duits en nog zo wat talen.

donderdag 1 juni 2006

Niet te filmen


Het hoogtepunt van onze vakantie. Los van zwoele avonden op het terras en heerlijk dobberen in het zwembad, was dat het Alhambra in Granada. Veel besproken en beschreven, de drukst bezochte attractie van Spanje, je moet het gezien hebben. Tenminste, dat stond te lezen in alle reisgidsen. Ik geloofde die op hun woord, maar eerlijk gezegd vond ik de bij die lofzangen afgedrukte foto's niet meer dan 'wel mooi'. Na afgelopen zaterdag weet ik dat het Alhambra zich niet in foto's laat vangen en ook niet in een serie. Aan de ene kant omdat het dikwijls technisch onmogelijk is om een zaal of een binnenplaats in één keer te vangen. En ook omdat het gaat om sfeer, je geïmponeerd voelen, veroverd worden door een gebouw. Nelly concludeerde bij het zien van de foto's dat alleen in de ogen van de mensen iets te zien was van de schoonheid van het Alhambra. Ik ben het daarmee eens.